در دنیای امروز که پلتفرم های دیجیتال به شدت تحت تاثیر هوش مصنوعی قرار گرفته اند، استراتژی های سنتی دیگر پاسخگو نیستند. با توجه به اینکه شبکه های اجتماعی روزبه روز بیشتر به فیدهای الگوریتمی وابسته می شن، تولیدکننده های محتوا دارن با یه وضعیت عادیِ جدید دست وپنجه نرم می کنن: صرفا چون چیزی رو پست می کنین، به این معنی نیست که دنبال کننده هاتون حتما اون رو می بینن. این موضوع به ویژه در مورد رشد محتوا در شبکه های اجتماعی اهمیت پیدا می کند.
تصویر زیر به خوبی چالش های پیش روی تولیدکنندگان در مواجهه با تغییرات مداوم الگوریتم ها و ضرورت تطبیق با شرایط جدید را به تصویر می کشد.
همان طور که در عکس بالا مشاهده می کنید، تمرکز بر کیفیت و تعامل واقعی به جای تکیه بر تعداد دنبال کنندگان، کلید موفقیت در فضاهای رقابتی امروزی است.
آمبر ونز باکس، مدیرعامل LTK، به تک کرانچ گفت: «فکر می کنم سال 1403-1404 (2025 میلادی) سالی بود که الگوریتم ها کاملا مسلط شدن، طوری که دیگه تعداد دنبال کننده ها اصلا اهمیتی نداشت.»
این موضوع برای تولیدکننده های محتوا خبر جدیدی نیست؛ جک کونته، مدیرعامل پاترئون (Patreon)، سال هاست که با جدیت روی این موضوع تاکید می کنه. اما در طول سال، کل این صنعت، از اینفلوئنسرها گرفته تا استریمرها، به شکل های مختلفی به این پدیده واکنش نشون دادن.
طبق گفته مدیرانی که تک کرانچ در مورد آینده نزدیک اقتصاد تولیدکننده های محتوا (Creator Economy) باهاشون صحبت کرده، تولیدکننده ها دارن راه های جدیدی برای مدیریت و تقویت رابطه شون با دنبال کننده ها پیدا می کنن؛ بعضی هاشون مثل یه مرهم در برابر محتواهای بی ارزش تولید شده توسط هوش مصنوعی (AI Slop) عمل می کنن، در حالی که بقیه خودشون با یه شکل جدید از این محتواهای بی ارزش بازار رو پر کردن.
شرکتِ باکس، یعنی LTK، تولیدکننده ها رو از طریق همکاری در فروش (Affiliate Marketing) به برندها متصل می کنه؛ جایی که تولیدکننده ها از محصولاتی که پیشنهاد می دن، پورسانت می گیرن. این مدل کسب وکار کاملا به اعتماد مخاطب به تک تک تولیدکننده ها بستگی داره. با توجه به نگرانی ها در مورد از هم گسیختگیِ رابطه بین تولیدکننده و مخاطب، این موضوع می تونه یه تهدید جدی برای بقای شرکت هایی باشد که به دنبال رشد محتوا در شبکه های اجتماعی هستند.
اما مطالعه ای که به سفارش دانشگاه نورث وسترن انجام شد، نشون داد که اعتماد به تولیدکننده های محتوا نسبت به سال قبل 21٪ افزایش پیدا کرده که این برای باکس یه غافلگیری دلپذیر بود. این یافته نشان دهنده پتانسیل بالای رشد محتوا در شبکه های اجتماعی است، به شرط آنکه بر اساس اعتماد بنا شده باشد.
او گفت: «اگه اول سال 1403 (2025) از من می پرسیدین که “آیا اعتماد به تولیدکننده ها بالا می ره یا پایین؟”، احتمالا می گفتم پایین، چون مردم می دونن که این یه صنعته و می فهمن چطوری کار می کنه. اما در واقع، هوش مصنوعی باعث شد مردم اعتمادشون رو به سمت آدم های واقعی ببرن که می دونن تجربه های واقعی در زندگی دارن.» این تغییر در اعتماد عمومی، فرصت های جدیدی برای رشد محتوا در شبکه های اجتماعی ایجاد می کند.
منظور باکس اینه که مصرف کننده ها حالا بیشتر تلاش می کنن تا محتوای تولیدکننده هایی رو که می شناسن و بهشون اعتماد دارن، پیدا کنن و ببینن. طبق این مطالعه، 97٪ از مدیران ارشد بازاریابی قصد دارن در سال جدید بودجه بازاریابی اینفلوئنسری رو افزایش بدن، که این نشان دهنده اهمیت و پتانسیل بالای رشد محتوا در شبکه های اجتماعی است.
البته این به این معنی نیست که مدیریت این رابطه ها کار ساده ایه. تولیدکننده های LTK که به درآمد همکاری در فروش وابسته هستن، دارن روی این موضوع شرط می بندن که بدبینیِ ناشی از هوش مصنوعی، مردم رو به سمت رابطه های مستقیم تر مثل انجمن های طرفداری پولی یا پلتفرم های کمتر الگوریتمی مثل خودِ LTK سوق می ده. برای انواع دیگه تولیدکننده ها مثل استریمرها، پادکسترهای ویدیویی و فیلم سازهای کوتاه، استراتژیِ حفظ مخاطب و رشد محتوا در شبکه های اجتماعی بیشتر شبیه به «هک رشد» (Growth Hacking) شده.
استراتژی های نوین برای رشد محتوا در شبکه های اجتماعی؛ ارتش های نوجوانِ کات زن (Clipping)
شان اتکینز، مدیرعامل شرکت تولید ویدیوهای کوتاه Dhar Mann Studios، می گه: «در دنیایی که توسط هوش مصنوعی و الگوریتم ها هدایت می شه و مردم در این فضایِ خرد شده ی توجه، به یه انسان دیگه بیشتر اعتماد می کنن، وقتی نمی تونین کنترلی روی اوضاع داشته باشین، چطوری بازاریابی می کنین؟»
به گفته اریک وی، یکی از بنیان گذاران Karat Financial (شرکت خدمات مالی برای تولیدکننده های محتوا)، تولیدکننده ها یه سلاح مخفی جدید دارن: ارتش هایی از نوجوان ها در دیسکورد که حالا با امکان خرید آیتم های بازی در دیسکورد و بدون نیاز به خروج از پلتفرم، فعالیت گسترده تری در این فضا دارند، توسط تولیدکننده ها به کار گرفته می شوند تا از محتوا کات یا همون کلیپ های کوتاه بسازن و اون نوجوان ها هم همون کلیپ ها رو به صورت انبوه در پلتفرم های الگوریتمی پست می کنن.
وی توضیح داد: «این اتفاق مدتیه که داره می افته. دریک (Drake) این کار رو می کنه. خیلی از بزرگترین تولیدکننده ها و استریمرهای دنیا مثل کای سنات (یکی از برترین استریمرهای توییچ) این کار رو انجام دادن و میلیون ها بازدید گرفتن… اگه همه چیز رو الگوریتم تعیین می کنه، پس کات زدن (Clipping) یهو منطقی می شه، چون اون ویدیو می تونه از طرف هر اکانت ناشناسی پخش بشه که فقط کلیپ های خیلی خوبی داره.»
وی فکر می کنه که کات زدن امسال حتی محبوب تر هم می شه، چون این یه جور واکنش به هم گسیختگی رابطه ها در شبکه های اجتماعیه. حتی بزرگترین تولیدکننده ها هم دارن می بینن که دسترسی مستقیم به طرفدارهاشون سخت شده و به همین دلیل به کات زدن رو آوردن.
در حالی که وایرال شدن در این فیدهای الگوریتمی اگه دنبال کننده های زیادی داشته باشین قطعا راحت تره، اما برای اینکه پلتفرم تصمیم بگیره ویدیوی شما رو به طیف گسترده تری نشون بده، لزوما نیازی به سابقه قبلی ندارین. بنابراین، اگه این «کات زن ها» یه بخش کوتاه و جذاب از استریم های یه تولیدکننده رو پست کنن، می تونن بر اساس تعداد بازدیدی که اون ویدیو می گیره، پول دربیارن.
گلن گینزبورگ، رئیس QYOU Media که برای مخاطب های جوان محتوا تولید می کنه، به تک کرانچ گفت: «کات زدن مثل تکاملِ اکانت های میم (Meme) می مونه. الان بین تولیدکننده ها یه رقابت راه افتاده تا این محتواها رو بردارن و تا جایی که می شه پخشش کنن؛ انگار دارن مسابقه می دن که ببینن کی می تونه روی یه محتوای واحد، بیشترین بازدید رو بگیره.»
رید دوچر، بنیان گذار و مدیرعامل Night (شرکت مدیریت استعدادی که نماینده کای سنات و بقیه تولیدکننده های برتره)، با مهارت به تولیدکننده ها آموزش می ده که چطوری وایرال شدنشون رو به حداکثر برسونن. دوچر به عنوان مدیر سابق مستربیست (MrBeast)، به شکل گیری همون سبک سریع و جذاب محتوا کمک کرد که مستربیست رو از یه یوتیوبر به یه امپراتوری تبدیل کرد. اون همچنین پشت استراتژی کات زدنِ کای سنات هم هست، هرچند که دوچر به اندازه «وی» نسبت به پتانسیل گسترده این روش خوش بین نیست.
دوچر به تک کرانچ گفت: «اگه تولیدکننده محتوا هستین، کات زدن مهمه چون باید بازار رو با محتواتون پر کنین و این روش خوبیه که چهره تون رو به بقیه بشناسونین. اما بزرگ کردنِ این مقیاس هم خیلی سخته، چون تعداد کات زن ها در اینترنت محدوده و برای صرف بودجه های تبلیغاتی بزرگ… پیچیدگی های زیادی وجود داره.»
شاید کات زدن فقط الان جواب می ده، چون هنوز اون قدر همه گیر نشده که به عنوان اسپم (هرزنامه) دیده بشه.
وی گفت: «تولیدکننده برنده می شه چون محتوای بیشتری ازش پخش می شه. کات زن ها هم برنده ان چون حالا این ارتشِ نوجوان ها دارن پول درمی آرن. همه برنده ان، به جز اینکه اگه این روند رو تا انتها ادامه بدیم، فقط با کوهی از محتواهای بی ارزش و زرد (slop) روبه رو می شیم.»
هر چی تخصصی تر (Niche)، بهتر برای رشد محتوا در شبکه های اجتماعی
رواج محتواهای بی ارزش در شبکه های اجتماعی اون قدر تهدیدآمیز شده که لغت نامه مریم-وبستر، واژه “slop” رو به عنوان کلمه سال انتخاب کرد.
باکس با اشاره به پلتفرم هایی مثل استراوا (Strava)، لینکدین و ساب استک (Substack) گفت: «بیش از 94٪ مردم می گن که شبکه های اجتماعی دیگه “اجتماعی” نیستن و بیش از نیمی از اون ها وقتشون رو جای دیگه ای صرف می کنن؛ یعنی در انجمن های تخصصی تر و کوچیک تری که می دونن واقعی هستن و می تونن در اونجا با بقیه حرف بزنن و تعامل داشته باشن.»
با سخت تر شدنِ حفظ رابطه بین تولیدکننده و مخاطب، دوچر پیش بینی می کنه تولیدکننده هایی که روی موضوعات خاص و تخصصی (Niche) کار می کنن، موفق تر می شن. اون فکر می کنه تقلید از «تولیدکننده های کلان» (Macro Creators) مثل مستربیست، پیودی پای یا چارلی دی آملیو که صدها میلیون دنبال کننده دارن، از این هم سخت تر می شه.
دوچر با اشاره به نمونه های موفقی مثل الیکس ارل یا Outdoor Boys که میلیون ها دنبال کننده دارن اما لزوما برای همه جذاب نیستن، اضافه کرد: «الگوریتم ها اون قدر در ارائه دقیقِ محتوایی که می خوایم پیشرفت کردن که برای یه تولیدکننده خیلی سخته که بتونه به دلِ همه الگوریتم های تخصصی نفوذ کنه.»
اتکینز هم با این موضوع موافقه و معتقد که اقتصاد تولیدکننده ها خیلی فراتر از بحث سرگرمیه. اون می گه: «معمولا به اقتصاد تولیدکننده ها فقط از دریچه سرگرمی نگاه می شه. به نظرم این یه اشتباهه، چون فکر کردن به اقتصاد تولیدکننده ها یه جورایی مثل فکر کردن به اینترنت یا هوش مصنوعیه؛ این پدیده قراره روی همه چیز تاثیر بذاره.»
اتکینز برند Epic Gardening رو به عنوان مثال ذکر می کنه. چیزی که به عنوان یه کانال یوتیوب شروع شد، حالا حضور واقعی و ملموسی در دنیای باغبانی پیدا کرده.
او گفت: «Epic Gardening سومین شرکت بزرگ بذر در ایالات متحده رو خرید، بنابراین الان اون به عنوان یه تولیدکننده محتوا، صاحب سومین شرکت بزرگ بذره.»
هرچند اقتصاد تولیدکننده ها مدام در حال تغییره، اما صنعتِ منعطفیه؛ صنعتی که به حرکت در مسیرِ نوسانات الگوریتم ها عادت کرده و دهه هاست که به مسیرش ادامه می ده، حتی اگه از نگاهِ افراد ناآشنا، یه حوزه کاملا جدید به نظر بیاد.
اتکینز گفت: «تولیدکننده ها واقعا دارن روی همه چیز تاثیر می ذارن. شرط می بندم حتی تولیدکننده ای وجود داره که متخصص ترکیب سیمان برای آسمون خراش هاست!»
در نهایت، بقا در این اکوسیستم جدید نیازمند درک عمیق از تغییرات رفتاری مخاطبان و هوشمندی در استفاده از ابزارهای توزیع محتواست. تولیدکنندگانی که بتوانند اصالت خود را حفظ کرده و همزمان با موج های الگوریتمی همراه شوند، برندگان واقعی این نبرد دیجیتال خواهند بود.
Social media follower counts have never mattered less, creator economy execs say
