دولت آمریکا به دلیل نگرانی از تداخل رادار با توربین بادی، صدور مجوز برای چندین پروژه بزرگ باد فراساحلی را به طور موقت متوقف کرده است تا راهکارهای فنی و امنیتی لازم را بررسی کند.
دو هفته بعد از اینکه یه قاضی دستور اجرایی پرزیدنت دونالد ترامپ رو که جلوی توسعه پروژه های باد فراساحلی رو می گرفت لغو کرد، کاخ سفید دوباره واگذاری مجوز برای پنج پروژه بزرگ رو متوقف کرده؛ این بار با اشاره به نگرانی هایی در مورد تداخل رادار با توربین بادی.
«اقدام امروز به ریسک های امنیتی ملی نوظهور، از جمله تکامل سریع فناوری های دشمن و آسیب پذیری های ایجاد شده توسط پروژه های بزرگ باد فراساحلی در نزدیکی مراکز جمعیتی ساحل شرقی ما می پردازه.» این رو داگ بورگوم، وزیر کشور، دوشنبه در یه بیانیه اعلام کرد.
پروژه هایی که تحت تاثیر قرار گرفتن شامل Revolution Wind در کنتیکت و رود آیلند، Coastal Virginia Offshore Wind، Vineyard Wind در ماساچوست، و Empire Wind و Sunrise Wind هستن که هر دو توی نیویورک قرار دارن. در مجموع، این پروژه ها حدود 6 گیگاوات ظرفیت تولید برق برای سواحل شرقی دارن که به قطب توسعه دیتاسنترها تبدیل شده.
چالش های امنیتی و تداخل رادار با توربین بادی
وزارت کشور این اقدام رو با استناد به گزارش های غیرمحرمانه دولتی توجیه کرد البته نگفت کدوم آژانس اونا رو تهیه کرده و لینکی هم بهشون نداد در کنار «گزارش های محرمانه ای که به تازگی تکمیل شده» از طرف پنتاگون. این وزارتخانه گفت که این کار به دولت زمان میده تا با ذینفعان برای رفع نگرانی های امنیت ملی همکاری کنه.
توی این بیانیه به کارهایی که دولت و توسعه دهندگان پروژه های بادی سال هاست برای رفع نگرانی های امنیت ملی، به خصوص در رابطه با تداخل رادار با توربین بادی انجام میدن، اشاره ای نشد.
گزارشی که احتمالا وزارت کشور بهش اشاره می کنه، توسط وزارت انرژی در بهمن 1402 منتشر شده و لیستی از پروژه هایی رو ارائه میده که اون زمان برای کاهش مشکل تداخل رادار با توربین بادی در حال انجام بودن. (گزارش های دیگه ای هم طی سال ها برای بررسی همین نگرانی ها تهیه شده که قدمت بعضی هاشون به دولت قبلی ترامپ برمی گرده.)
در گزارش سال 1402 اومده: «تا به امروز، هیچ فناوری کاهشی نتونسته عملکرد فنی رادارهای آسیب دیده رو به طور کامل بازیابی کنه. با این حال، توسعه و استفاده از تکنیک های کاهش تداخل رادار با توربین بادی و همکاری بین آژانس های فدرال و همچنین بین دولت فدرال و صنعت باد، به آژانس های راداری فدرال اجازه داده تا بدون تاثیرات قابل توجه به ماموریت های خودشون ادامه بدن و همچنین باعث شده پروژه های انرژی بادی بزرگی در سراسر ایالات متحده اجرا بشه.»
تداخل رادار با توربین بادی موضوع جدیدی نیست. محققان بیش از یک دهه هست که دارن روی این پدیده مطالعه می کنن و مجموعه ای از استراتژی ها رو برای کاهش هرگونه مشکلی توسعه دادن؛ موضوعاتی که حتی در نشست های تخصصی برای بررسی تکنولوژی های آینده، از جمله در پالو آلتو هم مورد توجه قرار می گیرن.
توربین های بادی چالش منحصربه فردی رو برای اپراتورهای رادار ایجاد می کنن.
نیکلاس اودوناگیو، مهندس ارشد در شرکت رند (Rand Corporation)، به تک کرانچ گفت: «حرکت یه توربین بادی باعث ایجاد یه امضای داپلر پیچیده می شه.»
داپلر به تغییر فرکانس موجی مثل سیگنال رادار اشاره داره که توسط یه جسم متحرک ایجاد میشه. همون طور که پره های توربین بادی توی مسیر قوسی خودشون می چرخن، به نوبت به سمت ایستگاه رادار حرکت می کنن و ازش دور میشن. زاویه و سرعت پره ها هم می تونه تاثیرگذار باشه.
اودوناگیو گفت این موارد به همراه ملاحظات دیگه، می تونه «شناسایی هر هدفی رو که نزدیک مزرعه بادی باشه با چالش مواجه کنه.»
اما سیستم های راداری می تونن سیگنال های ناشی از مزارع بادی رو فیلتر کنن. اون گفت: «رویکرد اصلی استفاده از الگوریتم های پردازش تطبیقی، مثل پردازش تطبیقی فضا-زمان، برای یادگیری ساختار تداخل رادار با توربین بادی در یه مزرعه بادیه.»
«با گذشت زمان، بازتاب های یه مزرعه بادی رو میشه برای پیدا کردن الگوها پردازش کرد، که بعدا میشه اونا رو مطابقت داد و حذف کرد. این فرآیند شبیه به نحوه عملکرد هدفون های مدرن حذف نویز تطبیقیه، البته پیچیده تر.» اون خاطرنشان کرد که اشیاء با سطح مقطع راداری پایین هنوز هم ممکنه دیده نشن.»
راهکارهای کاهش تداخل رادار با توربین بادی
به همین دلیل، خیلی از مزارع بادی در حال حاضر با در نظر گرفتن تاسیسات راداری ساخته میشن. گزارش سال 1402 وزارت انرژی میگه: «ابتدایی ترین و پرکاربردترین روش کاهش تداخل رادار با توربین بادی، مکان یابی مزرعه بادیه، مثل اصلاح چیدمان یه مزرعه بادی پیشنهادی برای دور نگه داشتن توربین های بادی از خط دید رادار.»
در مجموع، مدیریت اثرات متقابل میان زیرساخت های انرژی تجدیدپذیر و سیستم های دفاعی، یک اولویت استراتژیک برای دولت ها محسوب می شود. دستیابی به یک راهکار پایدار نیازمند نوآوری های مداوم در مهندسی رادار و طراحی مزارع بادی است تا همزمان با تامین انرژی پاک، امنیت حریم هوایی و دریایی نیز به طور کامل حفظ شود.
