این گزارش جامع به بررسی دیدگاه های پنج سرمایه گذار برجسته درباره تحولات پیش رو در سال 1405 می پردازد و ابعاد مختلف چشم انداز سرمایه گذاری استارتاپ ها، از جمله ضرورت تخصص عمیق بنیان گذاران، فرصت های جدید در حوزه هوش مصنوعی و پیش بینی زمان بازگشایی بازار عرضه های اولیه (IPO) را مورد تحلیل قرار می دهد.
هر سال از یه سری از سرمایه گذارهای برتر می پرسیم که به نظرشون سال آینده چه اتفاقاتی می افته. پارسال، بعضی از سرمایه گذارها فکر می کردن بازار IPO (عرضه اولیه سهام) تا الان دیگه کاملا راه افتاده باشه (که خب این اتفاق نیفتاد)، در حالی که بقیه فکر می کردن موج هوش مصنوعی قراره سرعت بگیره (که اتفاقا درست هم می گفتن). امسال هم TechCrunch همین کار رو انجام داده و با پنج تا سرمایه گذار از بازارهای مختلف درباره چیزهایی که دارن خودشون رو برای سال 1405 آماده می کنن، گپ زده تا چشم انداز سرمایه گذاری استارتاپ ها را بررسی کند.
این چیزیه که اون ها گفتن.
یه بنیان گذار برای اینکه سال دیگه بتونه سرمایه جذب کنه، در مقایسه با پارسال به چه چیزهایی نیاز داره؟
جیمز نورمن، شریک مدیر در Black Ops VC
جذب سرمایه در سال 1404 نیاز به یه تغییر رویکرد داره؛ باید از «رویاپرداز» به «توی جنگ آزموده شده» تبدیل بشید. در سال های قبل، داشتن سرمایه خودش یه مزیت رقابتی اصلی بود؛ اما الان سرمایه گذارها از «برزخ پایلوت» می ترسن، یعنی زمانی که شرکت های بزرگ راهکارهای هوش مصنوعی رو تست می کنن بدون اینکه واقعا نیاز فوری به خریدنش داشته باشن. در سال 1405، استانداردها بالاتر می ره. بنیان گذارها باید به سرمایه گذارهای خطرپذیر (VC) ثابت کنن که چیزی فراتر از فقط رشد اولیه (traction) دارن؛ اون ها به یه مزیت در توزیع و فروش نیاز دارن.
سرمایه گذارها حالا دقیق تر روی موتورهای فروش تکرارپذیر، فرآیندهای اختصاصی و تخصص عمیق در موضوع تمرکز می کنن که بتونه در برابر «مسابقه تسلیحاتی سرمایه» دوام بیاره. دیگه برای VCها مهم نیست کی اولین نفره که با یه دموی پر زرق و برق وارد بازار می شه. اون ها می خوان بدونن کی داره چیزی می سازه که موندگاره، اعتماد جلب می کنه و در بلندمدت مقیاس پذیره. این تغییرات، چشم انداز سرمایه گذاری استارتاپ ها را به چالش می کشد.
مورگان بلومبرگ، مدیر در M13
ما معتقدیم بازار سرمایه همیشه برای بهترین بنیان گذارها بازه، اما سطح توقعات بالاتر می ره. در مراحل اولیه، مخصوصا در نرم افزارهای کاربردی هوش مصنوعی، انتظار دارم به خاطر رقابت شدید و سرمایه هایی که قبلا در دسته های مختلف تزریق شده، تعداد دورهای سرمایه گذاری «مگا سید» (Mega Seed) کمتر بشه. بنیان گذارها باید با کانال های توزیع یا دیدگاه های منحصربه فرد خودشون رو متمایز کنن، نه اینکه فقط به فرصت های بزرگ بازار و سوابق قوی تکیه کنن.
در بخش های شلوغ بازار، همین الان هم مزیت های رقابتی بزرگی شکل گرفته. در مراحل سری A و B، برای جذب سرمایه های سطح بالا، نیاز به مدارک واضح از رشد انفجاری هست. بازار حالا با این انتظارات جدید خودش رو تطبیق داده و نظارت بیشتری روی پایداری درآمدها داره. این شرایط جدید بر چشم انداز سرمایه گذاری استارتاپ ها تاثیرگذار است.
دنبال سرمایه گذاری در چه حوزه هایی هستید و چرا؟
آلن تیلور، شریک مدیر در Endeavor Catalyst
بزرگ تر، سریع تر، بهتر: بازار هدف بزرگ تر، رشد سریع تر و اقتصاد واحد (unit economics) بهتر. ما پارسال 50 تا سرمایه گذاری در 25 کشور انجام دادیم و انتظار داریم امسال کارهای بیشتری بکنیم، برای همین بنیان گذارها رو در مراحل و بازارهای خیلی متفاوتی می بینیم.
قوی ترین بنیان گذارها فقط نشون نمی دن که تا الان چی ساختن، بلکه به سرمایه گذار کمک می کنن بفهمن بیزنس قراره به کجا برسه. درآمد واقعی و مشتری های واقعی هنوز مهم هستن، اما به تنهایی کافی نیستن. من به عنوان سرمایه گذار همیشه می پرسم: این شرکت امروز کجاست و واقع بینانه در 12، 18 یا 24 ماه آینده کجا می تونه باشه؟ بنیان گذار هایی که سرمایه جذب می کنن، اون هایی هستن که می تونن به این سوال شفاف و معتبر جواب بدن.
دوروتی چانگ، شریک در Flybridge Capital
خیلی از بنیان گذارها فکر می کنن ساختن چیزهای جدید راحته چون ابزارهای برنامه نویسی با هوش مصنوعی مولد (genAI) خیلی پیشرفته شدن. اما حقیقت اینه که این ابزارها سطح بازی رو برای همه یکسان کردن و رقابت از همیشه شدیدتر شده. بنابراین بنیان گذار هایی که برای مقیاس های بزرگ استارتاپی می سازن، باید مطمئن بشن که: 1) واقعا دارن روی یه ایده بزرگ کار می کنن، نه فقط چیزی که کد زدنش راحت باشه، 2) دارن مشکلی رو حل می کنن که خودشون موقعیت منحصربه فردی برای پیروزی در اون دارن، و 3) چیزی اختصاصی ارائه می دن که به راحتی قابل کپی برداری نباشه.
این می تونه یه رویکرد خلاف جهت بازار با بینش های خاص، دسترسی اختصاصی به داده ها، یا حتی روش های خلاقانه ای مثل روش های جذب سرمایه استارتاپ هوش مصنوعی از طریق شبکه ها و روابط عمیق باشد. این ها مفاهیم جدیدی نیستن، اما سطح انتظارات بالاتر از همیشه است و چشم انداز سرمایه گذاری استارتاپ ها را تحت الشعاع قرار می دهد.
شمیله بانکیا، شریک در Dawn Capital
برای بنیان گذارانی که به شرکت های بزرگ (enterprises) محصول می فروشن، فکر می کنم کل دنیا نسبت به ارزشی که هوش مصنوعی می تونه ایجاد کنه باهوش تر شده. به همین خاطر، اثبات کردن ارزش یعنی نشون دادن مسیر رسیدن به بازگشت سرمایه (ROI) برای سرمایه گذارها از همیشه مهم تره. بنیان گذارانی که بتونن ثابت کنن محصولاتشون ارزش خیلی بالاتری خلق می کنه، بیشترین شانس رو برای جذب سرمایه دارن.
دنبال سرمایه گذاری در چه حوزه هایی هستید و چرا؟
نورمن
ما به عنوان یه صندوق، روی صنعت خاصی تعصب نداریم و به صورت عمومی سرمایه گذاری می کنیم، اما همیشه نگاهمون رو دقیق تر می کنیم. امروز دنبال «بنیان گذارهای با تخصص عمیق» هستیم. در دنیایی که هوش مصنوعی توانایی کدنویسی رو به یه کالا تبدیل کرده، برگ برنده حالا تجربه زیسته است.
ما می خوایم روی بنیان گذاری سرمایه گذاری کنیم که سال ها در دل یه صنعت پیچیده فعالیت کرده و تخصص خاصی داره که با هوش مصنوعی می تونه 10 برابر بشه. برای ما، سرمایه گذاری ایده آل ترکیبی از تخصص عمیق در موضوع و داشتن مزیت فروش از «روز صفر» هست؛ یعنی بنیان گذار نه تنها می دونه چی بسازه، بلکه دقیقا می دونه کی قراره اون رو بخره.
بلومبرگ
ما به طور خاص به صنایع سنتی یا قدیمی که خارج از اشتهای معمول بنیان گذارهای حوزه تکنولوژی هستن علاقه داریم؛ جایی که هوش مصنوعی می تونه یه جهش بزرگ در بازگشت سرمایه ایجاد کنه و باعث پذیرش محصول بشه. این بازارها رقابت کمتری دارن و به دلیل پیچیدگی شون، مزیت رقابتی ایجاد می کنن.
همچنین فکر می کنیم سال 1405 سال خوبی برای زیرساخت های حمایت کننده از مدل های بنیادی و همچنین حوزه های تحقیقاتی پیشرو مثل هوش مصنوعی تجسم یافته (embodied AI) و مدل های جهانی (world models) باشه. حوزه سلامت هم به دلیل تقاضای واضح خریداران، همچنان یکی از تمرکزهای اصلی ماست؛ ما بیشتر روی سیستم های ثبت اطلاعات و پلتفرم ها تمرکز داریم تا راهکارهای تک بعدی.
تیلور
خارج از ایالات متحده! بهترین بازدهی های سرمایه گذاری خطرپذیر با ریسک متناسب، دیگه در سیلیکون ولی نیست. این فرصت ها در بازارهایی مثل لهستان، ترکیه و یونان پیدا می شن.
وقتی در عرض یک سال در 25 کشور سرمایه گذاری می کنید، دیگه به استارتاپ ها به عنوان چیزی که فقط در یه جا اتفاق می افته و بعد پخش می شه نگاه نمی کنید. بیست سال پیش، حدود 90٪ پول های سرمایه گذاری خطرپذیر به آمریکا می رفت. این روند در سال 1397 برعکس شد. امروز بیش از نیمی از سرمایه گذاری های خطرپذیر و بیش از نیمی از تک شاخ های دنیا (Unicorns) خارج از آمریکا هستن.
ما هر روز این رو می بینیم. بنیان گذارها در آمریکای لاتین، آفریقا، خاورمیانه و جنوب آسیا دارن شرکت هایی در مقیاس جهانی می سازن و اغلب از همون اول به بازارهای بزرگی خدمت می رسن. در لیست بررسی های ما، عادیه که بنیان گذاری از ونزوئلا رو ببینیم که داره در عراق بیزنس می سازه، یا کسی از سودان که داره کسب وکارهای جهانی راه می اندازه.
چانگ
من بیشتر از همه به بنیان گذار هایی علاقه مندم که دارن روی مشکلات بزرگ کار می کنن و از تکنولوژی برای پیشرفت رو به جلو استفاده می کنن. استارتاپ های زیادی رو می بینم که فقط روی خودکارسازی فرآیندها با ایجنت های هوش مصنوعی برای بخش های خاص تمرکز کردن، اما این ها زیاد نظرم رو جلب نمی کنه. من بیشتر به تغییرات پلتفرمی بزرگی علاقه مندم که این دوران از پیشرفت تکنولوژیک و اجتماعی رو تعریف می کنن.
بانکیا
ما تاثیر فوق العاده هوش مصنوعی روی نرم افزار رو دیدیم. فکر می کنم مرز بعدی در نقطه تلاقی نرم افزار و سخت افزار باشه. بخش بزرگی از تولید ناخالص داخلی دنیا در صنایع فیزیکی گره خورده و راهکارهای صرفا نرم افزاری برای آزاد کردن پتانسیل رشد دنیا کافی نیستن. این تغییرات، ابعاد جدیدی به چشم انداز سرمایه گذاری استارتاپ ها اضافه می کند.
آیا فکر می کنید بازار IPO دوباره رونق می گیره؟ چرا آره یا چرا نه؟
نورمن
بله، بازار IPO احتمالا رونق می گیره، نه به خاطر اینکه شرایط یهو ایده آل شده، بلکه چون سیستم دیگه جایگزین دیگه ای نداره. داریم به نقطه ای می رسیم که توانایی بازار خصوصی برای حفظ ارزش گذاری های چند میلیارد دلاری (که اغلب از سودآوری یا نقدشوندگی فاصله دارن) دیگه داره تموم می شه. سال ها «ارزش گذاری های روی کاغذ» واقعیت رو به تاخیر انداختن، اما از بین نبردنش. شرکت ها، هیئت مدیره ها و سرمایه گذاران مراحل آخر، به شدت به مکانیزمی نیاز دارن تا انتظارات رو بازنگری کنن، نقدینگی واقعی ایجاد کنن و قیمت گذاری واقعی رو دوباره راه بندازن.
اعتبارات خصوصی (Private credit) مثل یه مسکن عمل کردن و بدون اجبار به انضباط در ارزش گذاری، زمان خریدن. اما این پل داره شبیه به یه زودپز می شه. بدهی می تونه تصمیمات رو به تاخیر اندازه، اما نمی تونه نیازهای سرمایه ای ساختاری رو حل کنه، مخصوصا برای شرکت هایی که برای رشد به سبک سرمایه گذاری خطرپذیر ساخته شدن.
در یه مقطعی، سرمایه تازه ضروری می شه و بازارهای عمومی تنها جایی هستن که می تونن این سرمایه رو در مقیاس بزرگ تامین کنن. داستان های رشد این شرکت ها و اهمیت استراتژیک شون می تونه پوشش لازم رو برای باز شدن دوباره پنجره IPO فراهم کنه. وقتی سرمایه گذارها دوباره دور رهبران بازار جمع بشن، اجازه برای بقیه بخش های نرم افزاری با رشد بالا هم صادر می شه.
بلومبرگ
فکر می کنم شاهد بازگشایی بازارهای IPO خواهیم بود که دلیلش هم انباشته شدن شرکت هایی هست که قصد لیست شدن دارن. خیلی از IPOهای بزرگ تکنولوژی در صف هستن، از جمله شرکت های محبوبی مثل Anthropic و OpenAI. معتقدم یکی از این عرضه های اولیه بزرگ، موجی قوی برای بقیه ایجاد می کنه.
تیلور
بله. سال 1405 سال بزرگی برای IPOها در نیویورک خواهد بود، چون ده ها شرکت برتر بالاخره تصمیم می گیرن که «وقتش رسیده». همچنین سال درخشانی برای عرضه های اولیه تکنولوژی در جاهایی خواهد بود که مردم عادت ندارن اونجا ببیننشون مثل بازار بورس عربستان سعودی. این توسعه های جهانی بر چشم انداز سرمایه گذاری استارتاپ ها در مقیاس بین المللی تاثیر می گذارند.
فکر می کنم مردم دست کم می گیرن که این رونق چقدر جهانی خواهد بود. ما تقریبا چهار سال فعالیت کم در حوزه IPO داشتیم که باعث شده کلی شرکت باکیفیت پشت در بمونن که آماده عمومی شدن هستن. وقتی در باز بشه، فقط شرکت های آمریکایی نیستن که وارد می شن. همین الان هم گروهی از شرکت های بزرگ تکنولوژی آمریکای لاتین مثل MercadoLibre و Nubank در بورس آمریکا لیست هستن و موج بعدی هم درست پشت سر اون هاست که سرمایه گذارهای بازار عمومی هنوز کاملا قیمتش رو پیش بینی نکردن. فکر نمی کنم همه اون ها در سال 1405 لیست بشن، اما چندتاشون حتما می شن.
چیزی که حتی غیرمنتظره تره، اتفاقاتیه که در سطح محلی می افته. قراره IPOهای تکنولوژی معناداری رو در جاهایی مثل عربستان سعودی و در بورس تداول (Tadawul) ببینید. وقتی شرکت هایی مثل Tabby (که در حوزه الان بخر، بعدا پرداخت کن فعالیت می کنه) به صورت محلی عمومی می شن، این موضوع تصورات رو درباره اینکه موفقیت های جهانی تکنولوژی کجا اتفاق می افته، به چالش می کشه.
چانگ
ما دنبال این هستیم که تعداد سرمایه گذاری هامون رو کمی کمتر ولی متمرکزتر کنیم. فعالیت استارتاپی خیلی زیاده، برای همین وقتی با بنیان گذارانی روبرو می شیم که واقعا متمایز هستن، می خوایم بتونیم با چک های بزرگ تر و درصد مالکیت بالاتر، ازشون حمایت کنیم.
بانکیا
فکر می کنم یه محرک قوی برای بازگشت بازارهای IPO لازمه چیزی مثل اینکه بازیگرهای بزرگ هوش مصنوعی با افزایش هزینه های بی سابقه یا کاهش شدید درآمد روبرو بشن. مثلا فکر کنید قیمت انرژی اون قدر بالا بره که ارائه توان پردازشی برای آموزش و استنتاج هوش مصنوعی دیگه صرفه اقتصادی نداشته باشه.
به عنوان یه مدیر صندوق، بازار سرمایه گذاری خطرپذیر و چشم انداز سرمایه گذاری استارتاپ ها رو برای سال آینده چطور می بینید؟
نورمن
ما داریم وارد چیزی می شیم که من بهش می گم «رویداد پاکسازی» بازار سرمایه گذاری خطرپذیر؛ و سال آینده پلتفرم های موندگار رو از پلتفرم های گذرا جدا می کنه. این پیامدها به مدیران «صندوق اولی» که هنوز جای پاشون رو محکم نکردن و مدیران «صندوق دومی» که با خشکسالی بازگشت سرمایه (DPI) از مدل های سال 1400 دست وپنجه نرم می کنن، ضربه می زنه. حامیان نهادی سنتی، مخصوصا موقوفات دانشگاهی، در وضعیت ترمیم هستن. بعد از اینکه در سال های 1400 و 1401 به خاطر نبود نقدینگی تحت فشار قرار گرفتن، خیلی هاشون الان دارن به بازارهای ثانویه و استراتژی های تعدیل سبد سهام تکیه می کنن تا فقط بتونن تعهدات فعلی شون رو حفظ کنن.
این یعنی روابط جدید کمتر می شه و تحمل در برابر مدیران نوظهور یا غیرمتمایز خیلی پایین میاد. در عوض، «دفاتر خانوادگی» (Family Offices) دارن جای اون ها رو می گیرن که از نقش های غیرفعال به نیروهای فعال بازار تبدیل شدن. اون ها فقط جای خالی موسسات عقب نشینی کرده رو پر نمی کنن؛ بلکه دارن دنبال استراتژی های منحصربه فرد و با اطمینان بالا می گردن.
در سال 1405، هیچ حد وسطی وجود نداره. یا باید یه سابقه عملکرد (track record) دقیق و قابل دفاع داشته باشید و یا دسترسی واقعا خاص به جریان های معامله (deal flow) متمایز. موقعیت های عمومی و ضعیف، شبکه های ارتباطی سست و عملکرد «صرفا خوب» در این چرخه زنده نمی مونن.
بلومبرگ
ما معتقدیم در مراحل اولیه تحول هوش مصنوعی هستیم، برای همین انتظار داریم سال آینده سال پرباری باشه. سرمایه ها همچنان روی تعداد محدودی از برنده ها متمرکز می شه، پس ما هم تمرکزمون روی انتخاب گری دقیق و حمایت عملیاتی از شرکت هامون هست. ما به شرکت های سبد سهام مون توصیه می کنیم ترازنامه های خودشون رو برای احتمال رکود در سال 1405 تقویت کنن و به جای بهینه سازی برای جذب سرمایه سریع، روی ساختن برای بلندمدت تمرکز کنن.
تیلور
زمان فوق العاده ای برای حمایت از بنیان گذارهای جسوریه که دارن برای 10 سال آینده و بیشتر می سازن! از دید یه مدیر صندوق، سال 1405 هم از نظر تزریق سرمایه و هم از نظر نقدشوندگی قوی به نظر می رسه. ما پارسال 12 مورد نقدشوندگی داشتیم که همه شون از طریق ادغام و تملک (M&A) و بازارهای ثانویه بود. این موضوع مهمه چون سرمایه گذاری خطرپذیر در دو دهه اخیر رشد چشمگیری داشته، در حالی که مسیرهای نقدشوندگی با همون سرعت پیش نرفتن.
چیزی که الان داره تغییر می کنه اینه که این حوزه داره ابزارهای نقدشوندگی کامل تری می سازه؛ یعنی ادغام، بازارهای ثانویه و IPOها در کنار هم کار می کنن. این وقتی که بنیان گذارها 10، 15 یا حتی 20 سال از عمرشون رو برای ساختن شرکت ها می ذارن، خیلی حیاتیه.
در عین حال، شاهد تغییرات ساختاری واقعی در بخش های اصلی هستیم. تکنولوژی های مالی، مخصوصا استیبل کوین ها، در سال 1404 از مرحله آزمایش به پذیرش عمومی رسیدن، به ویژه در بازارهایی مثل آمریکای لاتین و آفریقا. در اونجا، این یه تکنولوژی تفننی نیست؛ بلکه زیرساخته. این ترکیب همون دلیلیه که باعث می شه سال 1405 سال قدرتمندی برای تزریق سرمایه باشه.
بانکیا
ما هنوز دنبال بنیان گذارهای فوق العاده اروپایی هستیم که دارن شرکت های پیشرو می سازن. شرکت های بزرگ در همه چرخه های اقتصادی شکل می گیرن.
سال آینده چه اتفاقی برای این همه اشتیاق سرمایه گذارها و استارتاپ ها به هوش مصنوعی می افته؟
نورمن
در سال 1405، اون «کنجکاوی درباره هوش مصنوعی» که سوخت دو سال گذشته بود، جایش رو به تقاضا برای کاربرد و مقیاس می ده. ما داریم از دوران ساختن مدل ها به دوران ساختن بیزنس ها می ریم. سریع ترین و نوآورترین شرکت ها اون هایی نیستن که بزرگ ترین مدل های زبانی (LLM) رو دارن، بلکه اون هایی هستن که از هوش مصنوعی برای حل مشکلات با ارزش بالا و خاصِ یک حوزه استفاده می کنن؛ مشکلاتی که قبلا خیلی پیچیده بودن یا انجام دستی شون مقیاس پذیر نبود. سرمایه گذارها دیگه دنبال «استارتاپ هوش مصنوعی» نیستن؛ ما دنبال بنیان گذارهای تکنولوژی استثنایی هستیم که راهی پیدا کردن تا از این هوش برای 10 برابر کردن بهره وری یه بازار سنتی و بزرگ استفاده کنن.
بلومبرگ
ما انتظار داریم اشتیاق سرمایه گذارها و استارتاپ ها همچنان در بالاترین سطح خودش باقی بمونه. با این حال، فکر می کنم کم کم شاهد خریدهای کوچک برای اضافه کردن قابلیت (tuck-in), استخدام های کلیدی از طریق خرید شرکت (acquihires) و تعطیل شدن برخی استارتاپ ها در بخش های خیلی شلوغ مثل خودکارسازی کدنویسی، خودکارسازی فروش، بازاریابی و تبلیغات باشیم، چون سهم بازار داره بین چند بازیگر اصلی تقسیم می شه.
تیلور
ادامه پیدا می کنه. اما تا پایان سال 1405، پیش بینی می کنم هوش مصنوعی دیگه یه دسته جداگانه نباشه، چون صرفا به بخشی از همه شرکت های تکنولوژی جدیدی که ساخته می شن تبدیل می شه.
الان حرف های هیجان زده زیادی درباره هوش مصنوعی زده می شه که البته قابل درکه. ما هنوز در مراحل خیلی اولیه درک این هستیم که این تکنولوژی واقعا چی رو قراره تغییر بده. در چنین لحظاتی، هیجان معمولا از شفافیت جلو می زنه. بعضی شرکت ها تحول آفرین می شن، خیلی ها هم نمی شن، و قیمت گذاری ها زمان می بره تا با ظهور موارد استفاده واقعی تنظیم بشه.
فرصت اصلی در برچسب زدن «هوش مصنوعی» روی همه چیز نیست؛ بلکه در درک اینه که هوش مصنوعی کجا می تونه ساختار هزینه ها، سرعت یا تصمیم گیری رو در بیزنس های واقعی تغییر بده. اینجاست که ارزش موندگار خلق می شه.
این از اون لحظاتیه که مه غلیظه، و دقیقا همین جاست که نتایج خیلی با هم فرق می کنن.
چانگ
فکر نمی کنم به این زودی ها فروکش کنه. ما دیدیم که پول های زیادی وارد زیرساخت ها و تئوری ها شد؛ امسال شاهد این خواهیم بود که بخش خیلی بیشتری از اون سرمایه گذاری ها به وضوح در سطح کاربردی به ارزش تجاری تبدیل می شن.
بانکیا
هوش مصنوعی همچنان یه موضوع داغ می مونه، مگر اینکه محرک های منفی شدیدی اتفاق بیفته که شرایط رو کاملا عوض کنه، مثل بحران انرژی یا بالا رفتن نرخ نکول (عدم پرداخت بدهی ها).
چه اتفاق غیرمنتظره ای ممکنه در سال 1405 در دنیای سرمایه گذاری خطرپذیر و استارتاپ ها بیفته؟
نورمن
یکی از غیرمنتظره ترین تغییرات سال 1405، پایان بی سرصدای دوران «اول ChatGPT» در استارتاپ ها خواهد بود. نه به خاطر اینکه هوش مصنوعی مولد اهمیتش رو از دست می ده، بلکه به خاطر اینکه دیگه هیچ مدل واحدی به عنوان نقطه شروع پیش فرض باقی نمی مونه. GPT دیگه همیشه بهترین گزینه برای جستجو، تولید تصویر یا ویدیو نیست و این موضوع اساسا نحوه طراحی محصولات توسط شرکت های تکنولوژی رو عوض می کنه. بنیان گذارهای باهوش در سال 1405 همین حالا هم به دنیای «چند مدلی» نقل مکان کردن و تمرکزشون روی تخصصی سازی رفته. این تکامل فناوری، چشم انداز سرمایه گذاری استارتاپ ها را برای آینده شکل می دهد.
بلومبرگ
ما انتظار داریم استارتاپ های موفق زیادی رو ببینیم که فقط با یک یا دو دور جذب سرمایه ساخته شدن. ابزارهای هوش مصنوعی (مخصوصا خودکارسازی کدنویسی) به خیلی از شرکت های مراحل اولیه اجازه می ده بدون هزینه های گزاف به سودآوری برسن. از نظر تکنولوژی، در حالی که انتظار می ره LLMها همه جا باشن، شرکت ها کم کم استفاده از اون ها رو به نفع کنترل بیشتر محدود می کنن، چون شرکت های بزرگ اولویت رو به قابل توضیح بودن، هزینه و قابلیت اطمینان می دن. این موضوع می تونه باعث استفاده بیشتر از مدل های کوچک، مدل های ترکیبی قطعی و احتمالی، مدل های جهانی یا مدل سازی شبیه سازی بشه.
تیلور
پایان جنگ روسیه و اوکراین باعث رنسانس سرمایه گذاری روی بنیان گذارهای اوکراینی می شه که جزو بهترین های دنیا هستن! دو مورد دیگه هم واقعا مردم رو غافلگیر می کنه. اول، شرکت های بین المللی مخصوصا از آمریکای لاتین که در مقیاس بزرگ در نیویورک عمومی می شن. دوم، عرضه های اولیه بزرگ تکنولوژی که از خاورمیانه میان و در بورس های محلی لیست می شن. وقتی شرکت هایی مثل Tabby در بورس عربستان (Tadawul) عمومی بشن، این موضوع انتظارات رو درباره اینکه رهبری تکنولوژی جهانی کجاست، دوباره تعریف می کنه.
با توجه به گفتگوهای انجام شده، سال آینده برای اکوسیستم استارتاپی سالی سرنوشت ساز خواهد بود که در آن کیفیت بر کمیت غلبه می کند. سرمایه گذاران با دقت بیشتری به دنبال مدل های بیزنسی پایدار و تیم هایی با تخصص منحصربه فرد هستند و این رویکرد جدید، مسیر رشد و موفقیت را برای بازیگران جدی تر بازار هموارتر خواهد کرد.
What’s ahead for startups and VCs in 2026? Investors weigh in
